Wietske Huizenga over haar ervaring met de BgZ in het Radboud UMC

‘Als ict-architect ben je veel met zendingswerk bezig, omdat wij vaak vooraan zitten bij nieuwe ontwikkelingen of ze zelfs initiëren. Voor zorgprofessionals is dit niet hun primaire focus en we moeten ze daarom meenemen in het hoe en vooral ook het waarom. Zorgprofessionals kennen hun epd vaak nog niet goed genoeg of het epd is nog niet goed genoeg ingericht voor hun werkproces. Daardoor kunnen ze nog niet profiteren van slimmigheden die kunnen helpen om de registratielast te doen afnemen. Hierdoor is er geen ruimte voor ‘extra’ registratie zoals de BgZ nu vaak wordt gezien.

Dan helpt het om te laten zien dat zij op dit moment informatie drie keer overschrijven en dat hergebruik hen veel tijd kan besparen. Pas als de ruimte er is en de mindset goed is bij de mensen van wie je iets vraagt, kan je stappen maken. Want om het registratieproces in te richten volgens het principe van Registratie aan de Bron vergt nogal wat van de zorgprofessionals, het is soms echt een herinrichting van het (registratie)proces.

Iedereen begrijpt de boodschap: als we het nu slim oplossen, win je daar straks veel mee. Zowel voor jezelf als voor de informatievoorziening richting medebehandelaars en natuurlijk de patiënt.

Ik benut vrijwel iedere gelegenheid om dat verhaal te vertellen. Bijvoorbeeld in grotere, reguliere overleggen. Dan probeer je de principes van registratie aan de bron, de BgZ en zibs uit te leggen en toe te lichten aan de hand van actuele voorbeelden en scenario’s

De BgZ is een model met een selectie van bouwstenen die een mooi doorkijkje in het dossier geeft met als doel overdracht en continuïteit van zorg. Ik denk dat we inmiddels 80 procent van de BgZ zouden kunnen vullen. Een deel van de bouwstenen vullen we niet omdat daar (nog) geen vraag naar is. Als we binnen projecten registraties of informatie uitwisselingen tegenkomen die niet voldoen aan de zibs, dan pakken we die alleen op als die zib waarde heeft voor het zorgproces. Als er geen vraag is naar die zib, pakken we het niet op. Het implementeren van zibs is voor ons geen doel op zich, maar een middel om een doel te bereiken.

Daarin heb ik ook een signalerende functie. Als we in een project bijvoorbeeld een keuzelijst tegenkomen waarin ‘rookgewoonte’ voorkomt en niet is vastgelegd volgens een zib, pakken we dat op.

Hoe zal BgZ in de praktijk werken?

In deze fase van de BgZ zijn we vooral bezig met de vraag hoe de BgZ in de praktijk zal werken. Wat willen we of moeten we nog regelen? Nu beschrijft een behandelaar bij een overdracht wat relevant is voor deze patiënt op dit moment, maakt keuzes en licht die in een brief toe.

Met de BgZ is het de bedoeling dat je die opstuurt/deelt. Maar wat stuur je dan op? Stuur je alles op, dan is de vraag: zit de ontvanger daarop te wachten? Of willen we selectiemogelijkheden? Wanneer stuur je dan alleen de laatste waarde en wanneer stuur je alles? Artsen zouden dat natuurlijk eigenlijk moeten aangeven, maar zij hebben nog geen idee. Het is voor ons allemaal nieuw.Het gaat nog om een situatie die je je moet verbeelden, dat maakt het extra lastig. Wat wil je in deze specifieke situatie overdragen?

Ga uitwisselen!

Daarom ben ik er voorstander van om de BgZ zo snel mogelijk gewoon te gaan gebruiken in de praktijk op zoveel mogelijk plekken. Laten we sturen wat we hebben en kijken wat de ontvanger daar mee kan. Gaat die dan filteren wat relevant is? Haalt die daar evenveel uit als uit een brief, is het lastiger of fijner?

Pas bij pilots met de BgZ in de praktijk komen de echte vragen, kunnen zorgverleners zich iets beter voorstellen wat het is en wat wel goed werkt en wat niet. Zo kunnen we ervaring opdoen en op basis daarvan eventuele aanpassingen doen en vervolgstappen zetten.

Medicatie is een uitgebreide zib. In de praktijk heeft de patiënt andere info nodig voor zijn persoonlijk gezondheidsomgeving (pgo) dan de apotheek. De apotheek heeft niet genoeg aan de zib. Er moet dus altijd nog een vertaalslag gemaakt worden, context meegegeven worden.

Voor we verdere technische stappen zetten moeten we nog veel beter begrijpen wat de apotheker en de patiënt willen/nodig hebben en met de BgZ missen of juist ‘teveel’ krijgen.

De belangrijkste boodschap wat mij betreft op dit moment: ga uitwisselen! Ook als dat betekent dat sommige gegevens via een PDF overgedragen moeten worden en dus nog niet automatisch in het dossiers komen. De BgZ is conceptueel sterk, nu gaat het erom de vertaling naar de praktijk te maken en weer terug.’