Nieuws
‘The game is on’ in het UMCG
Publicatie datum: 14 juli 2018
‘Om registreren aan de bron werkend te krijgen, moeten we met elkaar nog een flinke reis afleggen. We zijn druk met het implementeren van de zibs en de Basisgegevensset Zorg (BgZ), maar er komt zoveel meer bij kijken, op allerlei niveaus in onze organisatie. Het is best moeilijk om duidelijk te maken wat de samenhang is tussen alles wat we ondernemen. Daarom koos ik ervoor om dit onderwerp te agenderen in een informele, maar heel prikkelende setting.’ Saskia de Jong, roadmaptrekker in het UMCG en daarmee verantwoordelijk voor de voor 2020 vastgestelde doelstellingen, bracht aan het einde van 2018 directeuren, projectleiders, een dokter en een bestuurder bij elkaar om samen de serious game van Registratie aan de bron te spelen.
Uit de comfortzone
‘Dit is toch wel heel arbeidsintensief’ en ‘echt, werken jullie zó?’. Marc Seelen, CMIO en nefroloog in het UMCG zag verbazing maar ook veel plezier op de gezichten van de directeuren, projectleiders, een dokter en een bestuurder eind november samen om met elkaar serious game Medisch Centrum Oost te spelen. Seelen, die als CMIO de game al eerder speelde en nu spelbegeleider was, vindt het ‘uit de comfortzone’ zijn een belangrijke functie van de game. ‘Door met elkaar een spel te doen, zeggen mensen dingen die ze anders misschien niet of heel moeilijk zeggen – en dat zijn juist vaak heel informatieve zaken.’ Seelen vindt de game een goede eye-opener voor mensen die niet direct in de zorg werken, maar die wel beslissingen nemen over die zorg. Saskia de Jong speelde zelf ook mee, en onderschrijft die stelling: ‘Mijn rol was die van dokter, en ik voelde echt het ongemak van het niet goed kunnen vinden van informatie. Het zoeken bemoeilijkte mijn contact met de patiënt, en bevestigde voor mij opnieuw dat ik – in mijn echte werk – er alles aan moet doen om ICT een hulpmiddel in het werkproces voor de zorgverleners te laten zijn, zodat zij zich met de patiënten kunnen bezighouden.’
Ook hoogleraar klinische neuroengineering en Chief Scientific Information Officer Natasha Maurits speelde mee. Zij vond het spel ‘een leuk alternatief’ voor praten en zag dat er veel aspecten uit de praktijk aan de orde kwamen, zoals het werken met het epd, wat daarmee allemaal moet gebeuren en vooral ook hoe belangrijk afstemming is. ‘Mensen leerden snel; toen we na de eerste ronde bespraken wat er niet goed ging, kwamen we snel tot een inzicht in wat er misging, en hoe we dat konden verbeteren.’ Maurits concludeert: ‘Het is echt een voorwaarde voor verbetering dat we – ook in onze dagelijkse praktijk – aan elkaar vertellen wat beter moet.’
Stakeholders
Seelen en De Jong kijken, ieder vanuit hun eigen dagelijkse rol, tevreden terug, en al een beetje vooruit. De Jong: ‘Het spelen van de game was een prettig vertrekpunt voor een periodiek overleg met alle gamedeelnemers, zij zijn allemaal belangrijke stakeholders in de UMCG-roadmap. CMIO Seelen gaat de game zeker vaker inzetten, om zo ketens of op afdelingen te helpen het verloop van hun keteninformatie te analyseren.
‘Dit is toch wel heel arbeidsintensief’ en ‘echt, werken jullie zó?’. Marc Seelen, CMIO en nefroloog in het UMCG zag verbazing maar ook veel plezier op de gezichten van de directeuren, projectleiders, een dokter en een bestuurder eind november samen om met elkaar serious game Medisch Centrum Oost te spelen. Seelen, die als CMIO de game al eerder speelde en nu spelbegeleider was, vindt het ‘uit de comfortzone’ zijn een belangrijke functie van de game. ‘Door met elkaar een spel te doen, zeggen mensen dingen die ze anders misschien niet of heel moeilijk zeggen – en dat zijn juist vaak heel informatieve zaken.’ Seelen vindt de game een goede eye-opener voor mensen die niet direct in de zorg werken, maar die wel beslissingen nemen over die zorg. Saskia de Jong speelde zelf ook mee, en onderschrijft die stelling: ‘Mijn rol was die van dokter, en ik voelde echt het ongemak van het niet goed kunnen vinden van informatie. Het zoeken bemoeilijkte mijn contact met de patiënt, en bevestigde voor mij opnieuw dat ik – in mijn echte werk – er alles aan moet doen om ICT een hulpmiddel in het werkproces voor de zorgverleners te laten zijn, zodat zij zich met de patiënten kunnen bezighouden.’
Ook hoogleraar klinische neuroengineering en Chief Scientific Information Officer Natasha Maurits speelde mee. Zij vond het spel ‘een leuk alternatief’ voor praten en zag dat er veel aspecten uit de praktijk aan de orde kwamen, zoals het werken met het epd, wat daarmee allemaal moet gebeuren en vooral ook hoe belangrijk afstemming is. ‘Mensen leerden snel; toen we na de eerste ronde bespraken wat er niet goed ging, kwamen we snel tot een inzicht in wat er misging, en hoe we dat konden verbeteren.’ Maurits concludeert: ‘Het is echt een voorwaarde voor verbetering dat we – ook in onze dagelijkse praktijk – aan elkaar vertellen wat beter moet.’
Stakeholders
Seelen en De Jong kijken, ieder vanuit hun eigen dagelijkse rol, tevreden terug, en al een beetje vooruit. De Jong: ‘Het spelen van de game was een prettig vertrekpunt voor een periodiek overleg met alle gamedeelnemers, zij zijn allemaal belangrijke stakeholders in de UMCG-roadmap. CMIO Seelen gaat de game zeker vaker inzetten, om zo ketens of op afdelingen te helpen het verloop van hun keteninformatie te analyseren.
